قبل از بيان اصل مطلبم اجازه بدهيد به يک مثال توجهتان را جلب کنم . دوستان به اين دوتعبير دقت کنيد فلاني آدم بذله گويي است ؛ فلاني درسفرآدم بذله گويي است به نظر شما کدام يک از اين دونفر با شخصيت تر ويا امروزي تر است؟ و يا به عبارت ديگرکدام يک شخصيت تکامل يافته تري دارد ؟
حتما شما هم مي گوييد نفر دوم با شخصيت تر است چون نفر اول هميشه و همه جا مزه پراني مي کند چه در جمع دوستان و چه در جلسه رسمي و در اين مواقع مي بينيد که تمام جمع با يک نگاه عاقل اندر سفيه اين فرد را نگاه مي کنند که اينجا جاي اينکارها نيست . ولي افراد دسته دوم کاملا موقعيت شناس هستند و در مواقعي آنچنان رسمي هستند که انسان فکر مي کند اين فرد اصلا در زندگيش يک بار هم نخنديده است و گاها بر حسب موقعيت شروع به خنده و بذله گويي مي کنند در اين موقع آدم باور نمي کنه که اين همان شخص چند دقيقه پيش است .
اسلام هم بهترين انسانها را کساني مي داند که به صورت تکامل يافته صفات خودشان را بروز دهند بعنوان مثال در حديثي از پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله است که بهترين زنان شما زني است که هم با عفت باشد و هم طناز؛ با عفت باشد نسبت به نامحرم و طناز نسبت به شوهرش .
اين گونه زنها هر چند در مقابل شوهرانشان عشوه گر و طناز هستند ولي در مقابل نامحرمان بقدري سر سنگين هستند که بعضي ها فکر مي کنند که آنها مغرور و يا متکبرند . در حالي که اين حالت نشان دهنده موقعيت شناسي و شخصيت تکامل يافته اين گونه زنهاهست . وهمين ويژگي باعث مي شود سبک سرانه در کوچه و بازار نخندند و يا رفتار ديگري که مخصوص جمع خانواده است را در بيرون از خانه انجام ندهند .