تعريف:تغيير وضعيت زانوها را از حالت طبيعي به سمت داخل زانو،زانوي چسبيده يا برون گرا مي گويند(نزديك شدن زانو ها به يكديگر) اين ناهنجاري برعكس پاي كماني(واروس)است و در بررسي استخوان بندي،هنگامي كه فرد مي ايستد،زانوها با يكديگر تماس دارند و قوزك پاها با هم فاصله دارند به نحوي كه نزديك كردن و تماس قوزك داخلي پا با يكديگر و يا تماس سطح داخلي ساقها امكان پذير نيست.

علايم و روش اندازه گيري:يكي از علايم اين عارضه آن است كه فاصله عرضي پاها از يكديگر در هنگام راه رفتن و ايستادن بيشتر مي شود.فرد مبتلا به تدريج روي لبه داخلي پا فشار بيشتري وارد مي كند و چنانچه كفش اين افراد مورد بررسي قرار گيرد ساييدگي بيشتر در بخش داخلي كفه كفش است.علاوه بر اين ناهنجاري پاي چسبيده فرد را متمايل به نشستن قورباغه اي مي كند.

براي اندازه گيري اين ناهنجاري شخص بايد سرپا بايستد و زانوها را به هم بچسباند.در اين حالت پا به سمت جلو و بدون چرخش است.چنانچه بين دو قوزك فاصله باشد آن را با كوليس اندازه گيري مي كنند.ميزان اين ناهنجاري را به چهار درجه به شرح زير تقسيم كرده اند:

درجه 1:فاصله ي بين دو قوزك از 5/2سانتيمتر كمتر است.

درجه 2:فاصله ي بين دو قوزك 5-5/2 سانتيمتر است.

درجه 3:فاصله ي بين دو قوزك7-5 سانتيمتر است.

درجه 4:فاصله ي بين دو قوزك از 7 سانتيمتر بيشتر است.

علل:كشيدگي عضلات و تاندونهاي داخلي ران و مفصل زانو و همچنين كشيدگي عضلات جانب داخلي ساق و عناصر ليگامنتي و كپسول مفصلي از علل اوليه ي اين عارضه است.طبعاً افرادي كه علاوه بر مشكلات فوق،اضافه وزن هم داشته باشند آسيب پذيرترند.پاي به هم نزديك با پاي پرونيت يا والگوس شديد همراه است،خصوصاً در سنيني كه بچه ها شروع به راه رفتن مي كنند.اين ناهنجاري در سنين 6-2 سالگي شايعتر است.

عوارض:در نتيجه ي اين ناهنجاري فشاري كه در راه رفتن و دويدن يا ايستادن بر پا مي آيد بيشتر روي لبه ي داخلي پا اعمال مي شود.اين عمل در افت قوس طولي پا مؤثر است همچنين بر اثر فشار وارد بر بخش داخلي مچ پا،ليگامنت دلتوئيد دچار كشيدگي و تحمل فشار اضافي مي شود.

ليگامنتهاي جانب داخلي زانو(ليگامنت طرفي درشت نئي - راني)در معرض كشيدگي ليگامنت طرفي مقابل(نازك نئي - راني)در معرض فشردگي و كوتاه شدگي قرار مي گيرد.مينيسكهاي خارجي پا به دليل كاهش فضاي مفصلي در ناحيه ي خارجي زانو در معرض آسيب پذيري و فشردگي قرار مي گيرد.

توصيه هاي بهداشتي و حركات اصلاحي

براي اصلاح اين ناهنجاري،ضمن اجراي تمرينهاي و حركات اصلاحي بايد توصيه هاي زير مد نظر قرار گيرد:

1.    در صورت وجود اضافه وزن بكوشيد آن را كاهش دهيد.

2.  سعي كنيد هنگام راه رفتن،دويدن و ايستادن،لبه ي خارجي پا فعالتر باشد(روي لبه خارجي پا فشار بياوريد)به نظر مي رسد استفاده از كفيهايي كه لبه داخلي ضخيمتري دارند در بهبود ناهنجاري مؤثر باشد.

3.  چنانچه فرد عادت به نشستن به صورت  قورباغه اي دارد،از نشستن به اين صورت پرهيز كند.و از ضربه زدن به اجسام سنگين مثل توپ مديسنبال يا ضربه شديد به توپ فوتبال با كناره داخلي پا خودداري كند.

تمرينهاي اصلاحي بايد به گونه اي طراحي شود كه ضمن ايجاد جنبش پذيري و تحرك در مفصل زانو،موجب تقويت عضلات جانب داخلي پا و عضلات درون گرداننده ي ساق پا شود،مثل عضلات نيمه غشايي،نيمه وتري،خياطه و پهن داخلي.همچنين تمرينهاي ديگري بايد انجام داد كه باعث كشش و انعطاف عضلات جانب خارجي پا مثل عضله كشنده پهن نيام شود.